Author: landaslaw

POSTS BY : landaslaw
08
Dec2023

Congratulations to Andreas Pindarou

Congratulations to Andreas Pindarou on being appointed to the Technology Committee of the CBA Cyprus Bar Association!

This is a well-deserved recognition of your dedication and expertise in the legal field. We are proud to have you as a valuable member of our team, and we look forward to witnessing the positive impact you’ll undoubtedly make in your new role.

Cheers to your success and the exciting opportunities that lie ahead!

05
Dec2023

Congratulations to Mr. Giorgos Landas on this remarkable achievement.

We are thrilled to announce a significant achievement of the esteemed Managing Director of our law firm, Mr. Giorgos Landas, who has been appointed to the position of the President of the Real Estate Committee of the Cyprus Bar Association. (you can tag CBA in Lilkedin)

As a law firm, we take immense pride in this recognition of Mr. Giorgos Landas’ expertise and commitment to the said field. 

Congratulations to Mr. Giorgos Landas on this remarkable achievement. We look forward to witness the positive impact he will undoubtedly make in his new role. 

04
Dec2023

Επιβολη και Εισπραξη τελους συμφωνα με τον Κ.Φ.Ι.Κ.Β. (0,4%)

Επιβολή και Είσπραξη τέλους 0,4% σύμφωνα με τον, περί του Κεντρικού Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών (ΚΦΙΚΒ), για μεταβιβάσεις που διενεργήθηκαν διά πώλησης κατά την περίοδο 22/02/2021 μέχρι 18/11/2022

Το Τμήμα Φορολογίας ενημερώνει ότι βρίσκεται σε διαδικασία αποστολής ειδοποιήσεων για την είσπραξη τέλους ΚΦΙΚΒ σε πρόσωπα που κατά την περίοδο μεταξύ 22/02/2021 έως 18/11/2022 μεταβίβασαν ακίνητη περιουσία διά πώλησης. Με τη σχετική γνωστοποίηση, ορίζεται η προθεσμία έως 31/12/2023 για την πληρωμή του τέλους χωρίς την επιβολή χρηματικών επιβαρύνσεων και τόκων, βάσει της απόφασης του Εφόρου Φορολογίας ημερομηνίας 21/11/2022. Μετά την ημερομηνία αυτή (31/12/2023), οι νόμιμες χρηματικές επιβαρύνσεις και οι τόκοι θα επιβάλλονται μέχρι την πλήρη εξόφληση.

Επισημαίνεται ότι όσοι έχουν μεταβιβάσει ακίνητη περιουσία διά πώλησης κατά το παραπάνω διάστημα και δεν έχουν λάβει σχετική ειδοποίηση οφειλής, θα πρέπει είτε (α) να αναζητήσουν τη σχετική οφειλή στη Φορολογική Πύλη – «Κατάσταση Οφειλής» και να προχωρήσουν σε εξόφληση ή (β) να επισκεφτούν τα κατά τόπους Επαρχιακά Γραφεία του Τμήματος Φορολογίας, παρέχοντας όλα τα απαραίτητα στοιχεία για τη εξόφληση της οφειλής.


Obligation to pay the Fee of the Central Agency for Equal Distribution of Burdens (C.A.E.D.B.) 0.4% due to the transfer of immovable property through sale during the period 22/02/2021 until 18/11/2022.

The Tax Department informs that it is in the process of sending notices for (C.A.E.D.B.) Fee to persons who, during the period 22/02/2021 to 18/11/2022, transferred immovable property through sale. With the relevant notification, the deadline until 31/12/2023 is set for the settlement of the payment of the Fee without the imposition of monetary charges and interest, as per the decision of the Tax Commissioner dated 21/11/2022. After this date (31/12/2023), the statutory monetary charges and interest will be imposed until full payment.

It is pointed out that those who have transferred immovable property through sale during the above period and have not received the relevant notice of debt, should either (a) look for the relevant debt in the Tax Portal – “Debt Status” and proceed with payment or (b) to visit the local District Offices of the Tax Department, providing all the necessary information to settle the debt.


Обязательство по уплате сбора Центрального агентства по равному распределению бремени (C.A.E.D.B.) 0,4% в связи с переводом недвижимого имущества по продажи в период с 22.02.2021 по 18.11.2022.

Налоговый департамент сообщает, что находится в процессе направления уведомлений о сборе (C.A.E.D.B.) лицам, которые в период с 22.02.2021 по 18.11.2022 перевели недвижимое имущество по продажи. Соответствующим уведомлением установлен срок до 31.12.2023 для уплаты сбора без начисления денежных штрафов и процентов, согласно решению Налогового департамента от 21.11.2022. После этой даты (31.12.2023) обязательные денежные штрафы и проценты будут взиматься начисляться до полной оплаты.

Указывается, что лица, которые продали и перевели недвижимое имущество в указанный период и не получившие соответствующего уведомления о задолженности, должны либо (а) найти соответствующий долг в Налоговом портале – «Статус долга» и приступить к оплате или (b) посетить местные районные отделения налогового департамента, предоставив всю необходимую информацию для погашения задолженности.

13
Nov2023

Eκδοση Ενδιαμεσων Μονομερων Δικαστικων Διαταγματων – Προστακτικα και Απαγορευτικα Διαταγματα.

Με το παρόν άρθρο επιχειρείται μια σύντομη ανασκόπηση των βασικών αρχών που διέπουν την έκδοση ενδιάμεσων Δικαστικών Διαταγμάτων ως αυτές προκύπτουν από τη σχετική νομοθεσία και αναλύθηκαν σε πληθώρα κυπριακών αποφάσεων.

Αναμφίβολα, η πεμπτουσία του δικαστικού έργου συνίσταται στην επίλυση των διαφορών που τίθενται ενώπιον του Δικαστηρίου μέσα από τις αποφάσεις και τα διατάγματα που εκδίδονται. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα διατάγματα δύναται να έχουν το χαρακτήρα των τελικών (διηνεκών) ή των ενδιάμεσων (προσωρινών, παρεμπιπτόντων). Σε αντίθεση με τα διηνεκή διατάγματα, τα ενδιάμεσα εκδίδονται ενδιαμέσως, ήτοι πριν την τελική δίκη και εκκρεμούσης της ουσίας της δικαστικής διαφοράς ενώ πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι  διαρκούν για όσο χρόνο αναφέρεται στο ίδιο το διάταγμα και/ή κατόπιν σχετικών οδηγιών του Δικαστηρίου και/ή ή σε κάθε περίπτωση μέχρι την πλήρη και τελική αποπεράτωση της αγωγής.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό καθώς και η σπουδαιότητα των παρεμπιπτόντων διαταγμάτων έγκειται αφ’ ενός στην άμεση έκδοσή τους και αφ’ ετέρου στη δραστικότητά τους, εφόσον δια μέσου αυτών διατάσσεται η τέλεση μιας πράξης (προστακτικά) ή η αποφυγή τέλεσης κάποιας πράξης ή ενέργειας (απαγορευτικά).  Το κύριο δίλημμα  σε σχέση με την έκδοση προσωρινών διαταγμάτων, είναι ότι υπάρχει εξ ορισμού ο κίνδυνος ότι το εκδικάζον Δικαστήριο μπορεί να πάρει εσφαλμένη απόφαση, με το νόημα ότι έχει χορηγήσει ενδιάμεσο διάταγμα σε διάδικο/ Αιτητή ο οποίος αποτυγχάνει ν’ αποδείξει τα δικαιώματα του κατά τη δίκη (ή θα αποτύγχανε αν υπήρχε δίκη) ή διαζευκτικά με το να παραλείψει να χορηγήσει διάταγμα σε διάδικο / Αιτητή που επιτυγχάνει (ή θα πετύχει) κατά την ακρόαση της ουσίας της υπόθεσης.  Αποτελεί επομένως θεμελιώδη αρχή ότι το Δικαστήριο πρέπει να υιοθετήσει εκείνη την πορεία η οποία φαίνεται ότι ενέχει τους λιγότερους κινδύνους αδικίας εάν ήθελε φανεί ότι η απόφαση του ήταν ‘εσφαλμένη’ με το πιο πάνω νόημα.

Πρέπει να  σημειωθεί ότι η έκδοση ενδιάμεσου προσωρινού διατάγματος είναι θέμα που εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του εκδικάζοντος Δικαστηρίου. Σύμφωνα με το άρθρο 29(1)(γ) του  περί Δικαστηρίωv Νόμoυ τoυ 1960 (14/1960)  (στο εξής αναφερόμενος ως «ο Ν.14/60»), τα Κυπριακά Δικαστήρια εφαρμόζουν τις αρχές της επιείκειας και είναι στο πλαίσιο αυτής της εφαρμογής που έχουν εξουσία να εκδίδουν παρεμπίπτοντα διατάγματα σύμφωνα με το άρθρο 32 του Ν.14/60, που αποτελεί το ουσιαστικό δίκαιο έκδοσης τους[i]. Συνοπτικά, οι προϋποθέσεις/αρχές που πρέπει να συντρέχουν για την έκδοση ενός τέτοιου διατάγματος ως αυτές αναφέρονται στο άρθρο 32 του Ν.14/60 και ως έχουν τύχει νομολογιακής ανάλυσης και ερμηνείας σε σωρεία κυπριακών αποφάσεων[ii] είναι οι ακόλουθες:

  • Να υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση κατά τη δίκη, ήτοι αποκάλυψη μιας συζητήσιμης υπόθεσης.
  • Να υπάρχει πιθανότητα ο Αιτητής να δικαιούται την αιτούμενη θεραπεία. Η εν λόγω προϋπόθεση επιβάλλεται στον αιτητή να καταδείξει ότι υπάρχει ορατό ενδεχόμενο επιτυχίας.
  • Όσο αφορά τη τρίτη προϋπόθεση για την έκδοση των ενδιάμεσων διαταγμάτων,  ως αναφέρθηκε στην απόφαση InterDepol Limited v. Kyriakos Papavassiliou (1984) [iii], ακόμη και αν προκύπτει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση καθώς και ορατό ενδεχόμενο να δικαιούται θεραπείας ο Αιτητής, πρέπει να ικανοποιηθεί και η τρίτη προϋπόθεση του άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/60, ότι δηλαδή αν δεν εκδοθεί το διάταγμα θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο. Στο σημείο αυτό το εκδικάζων  Δικαστήριο εξετάζει το θέμα της επάρκειας της θεραπείας των αποζημιώσεων με βάση τα περιστατικά της υπόθεσης.

Πρέπει να σημειωθεί ότι κατά το στάδιο εξέτασης μιας μονομερούς ενδιάμεσης αίτησης με την οποία επιζητείται η έκδοση ενδιάμεσου αναφορικά με την έκδοση ενδιάμεσου προσωρινού διατάγματος, το εκδικάζον  Δικαστήριο καλείται μόνο να εξετάσει κατά πόσο πληρούνται οι τρεις προϋποθέσεις που θέτει το Άρθρο 32 του Ν.14/60 ως αυτές αναφέρθηκαν ανωτέρω. Για να αποδειχθούν δε οι τρεις αυτές προϋποθέσεις, ο αιτητής πρέπει να παραθέσει ενώπιον του Δικαστηρίου το υπόβαθρο της μαρτυρίας (the substratum of evidence), η οποία θα χρειαστεί προκειμένου να δικαιολογηθεί η  έκδοση παρεμπίπτοντος διατάγματος.

Πέραν των πιο πάνω τριών προϋποθέσεων, έργο του Δικαστηρίου είναι να σταθμίσει κατά πόσον είναι εύλογο και δίκαιο να εκδώσει ή να διατηρήσει ένα διάταγμα, σε ισχύ. Σε συνάρτηση με τα πιο πάνω και ένεκα του ότι το προσωρινό διάταγμα αποτελεί δυνητική θεραπεία, η ανεξήγητη καθυστέρηση από τον εκάστοτε Αιτητή αποτελεί εμπόδιο για την χορήγηση τέτοιας θεραπείας. Σύμφωνα με μια πιο σύγχρονη προσέγγιση την οποία έχουν υιοθετήσει τα κυπριακά Δικαστήρια, το γεγονός της καθυστέρησης καταδεικνύει ότι ο Αιτητής δεν χρειάζεται την άμεση και εξαιρετική θεραπεία που προσφέρεται από το προσωρινό διάταγμα. Τέλος, πρέπει να επισυμανθεί ότι το δικαστήριο δυνατόν να είναι πρόθυμο να αγνοήσει καθυστέρηση για την οποία δόθηκε ικανοποιητική εξήγηση[iv].

Καταληκτικά, η δυνατότητα έκδοσης των ενδιάμεσων διαταγμάτων αποτελεί ένα δύσκολο εγχείρημα, και το εκδικάζον Δικαστήριο θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να λαμβάνει υπ’ όψη του όλα τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης και να υιοθετήσει εκείνη την πορεία η οποία φαίνεται ότι ενέχει τους λιγότερους κινδύνους αδικίας.

Για οποιεσδήποτε απορίες ή για περαιτέρω διευκρινήσεις και παροχή νομικής συμβουλής μπορείτε να απευθυνθείτε στο info@landaslaw.com

Άρθρο από Μύρια Πορνάρη


[i] Parico v. Muskita (2002) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2015.

[ii] Karydas Taxi Co v. Komodikis (1975) 1 C.L.R. 321, Papastratis v. Pierides (1979) 1 C.L.R. 231, Odysseos v. Pieris Estates and others (1982) 1 C.L.R. 557, Jonitexo Ltd v. Adidas (1984) 1 C.L.R. 263, Γρηγορίου v. Χριστόφορου (1995) 1 Α.Α.Δ. 248.

[iii] InterDepol Limited v. Kyriakos Papavassiliou (1984) 1 ΑΑΔ 769.

[iv] Bacardi Co LTD ν. Vinco LTD, Πολιτική Έφεση ΑΡ. 9295. 18 Ιουλίου, 1996.

16
Oct2023

Latest amendments of the Regulation 6(2) (Permanent Residence in Cyprus through Investment)

Changes to the Cyprus Permanent Residency Program

On the 21st of April 2023, the Council of Ministers approved the changes of the criteria concerning the grant of Immigration Permits to nationals of third countries who invest in Cyprus, pursuant to the provisions of Regulation 6.2.

The Council of Ministers has imposed stricter parameters on the investment and qualitative criteria, as well as on the control parameters. The Civil Registry and Migration Department officially announced that the changes will include the following:

A. Investment criteria

For the submission of the application the amount of at least €300,000 + VAT must be paid to the Developer and relevant receipts should accompany the submission of the application.

While the amount of the investment does not change, the main applicant’s income is increased to €50,000 with additional €15.000 for the spouse and additional €10.000 for each dependent child.

For applicants who choose to invest in residential property, the source of income can originate from salary wages, pensions, stock dividends, interest on deposits, rents, and/or other sources from abroad, which can only be proven through the applicant’s tax return from the country in which he is a tax resident. The income of the applicant’s spouse can also be taken into account, provided that the spouse is included as dependant to the application.

In the cases where the applicant chooses to make any of the other types of investment, his total income or part of it may also arise from sources originating from activities within the Republic of Cyprus, provided that he is tax residence in the Republic of Cyprus.

It is noteworthy that under the new criteria, the applicant does not have the right to apply for his/her parents and parents in law.

B. Qualitative criteria

The applicant and his/her spouse must now submit a Clean Criminal Record Certificate from the country of origin as well as from the country of residence in case it differs.

The applicant and their dependent family members must, in addition, provide a Health Insurance Certificate for medical treatment covering inpatient and outpatient care.

Furthermore, in the cases where the applicant chooses to invest any type of investment other than residential, he should then present information about his place of residence and that of his/her family members in the Republic of Cyprus (e.g. property title deed, rental agreement, sale and purchase agreement).

In the event where the applicant chooses to invest in residential property, but the number of bedrooms of the investment property cannot satisfy the needs of the dependent members of his family, he/she should indicate another property or properties which will constitute the place of residence of these persons (e.g. property title deed, rental agreement, sale and purchase agreement).

C. Control mechanisms

The applicant will also be required, among other things, to provide on an annual basis, evidence proving that he still maintains the initial investment and the medical insurance. In the event that the holder of the immigration permit fails to provide the documents required, the immigration permit of himself and his/her family will be cancelled.

The aforementioned changes came into force on 02/05/2023. It is worth noting that the applicants who have submitted the sale and purchase agreements to the Land Registry Department from 02/01/2023 to 28/04/2023, will be able to submit applications with the previous criteria that were in effect from 24/03/2021.

24
Apr2023

Giorgos Landas LLC Ranked At Legal 500 EMEA

We are absolutely delighted to be selected for yet another year by Legal 500 guide 2023 edition as leading firm in Cyprus in the two practice areas of Commercial, corporate and M & A and Dispute Resolution.

Our Managing Director Giorgos Landas has been featured in the guide as Recommended lawyer under Commercial, Corporate and M & A as well as under Dispute Resolution with Elias Agathokleous.

Giorgos Landas, Managing Director said “It’s an important credit to the entire team and an acknowledgement of a work well done”.

We would like to take this opportunity to thank our clients and business partners for their continued support. A big thank you goes to the entire team of Giorgos Landas LLC.

Who is Legal 500?

Legal 500 is the world’s leading legal directory established for more than 30 years. It is a highly respected guide to the best law firms in the world. The guide is published online and is free for anyone to view.

The Legal 500 analyses the capabilities of law firms in over 150 jurisdictions. The rankings are based on a series of criteria, but mostly on teams who provide the most cutting edge and innovative advice. Legal 500 website can be viewed here: https://www.legal500.com/firms/236981-giorgos-landas-llc/236207-limassol-cyprus/?layout=emea&token=0d220b4019bf93a08bcf566d19956c71

20
Jan2023

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ: ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΓΙΑ ΜΗ ΛΗΦΘΕΙΣΑ ΕΤΗΣΙΑ ΑΔΕΙΑ

Στα πλαίσια γνωμοδότησης την οποία κλήθηκε να δώσει το γραφείο μας σχετικά με την αποζημίωση σε εργοδοτούμενο από εργοδότη για μη ληφθείσα ετήσια άδεια μετ’ απολαβών, επιχειρείται μια σύντομη ανασκόπηση του ευρωπαϊκού και κυπριακού νομοθετικού και νομολογιακού πλαισίου αναφορικά με το δικαίωμα των εργαζόμενων για αποζημίωση στη περίπτωση μη ληφθείσας ετήσιας άδειας μετ’ απολαβών καθώς και η εξαγωγή ορισμένων χρήσιμων συμπερασμάτων αναφορικά με το εν λόγω θέμα.

Νοείται δε ότι βασική και κύρια προϋπόθεση για την εφαρμογή των κανόνων που διαγράφονται παρακάτω παραμένει η ύπαρξη σχέσης εργοδότησης.

Το νομοθετικό πλαίσιο  αναφορικά με το ζήτημα της ετήσιας άδειας μετ’ απολαβών που εφαρμόζεται στη Κυπριακή Δημοκρατία  αποτελείται από τα εξής:

  1. Ευρωπαϊκή οδηγία 2003/88/ΕΚ Του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 4ης Νοεµβρίου 2003 σχετικά µε ορισµένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (στο εξής θα αναφέρεται ως «Η Ευρωπαϊκή Οδηγία»).
  2. Ο περί Τερματισμού Απασχολήσεως Νόμος του 1967 (24/1967) – (στο εξής θα αναφέρεται ως «ο Νόμος 24/1967»).
  3. Ο περί Ετησίων Αδειών μετ’ Απολαβών Νόμος του 1967 (Ν. 8/1967) – (στο εξής θα αναφέρεται ως «ο Νόμος 8/1967»).

Πρέπει να υπομνησθεί πως το Άρθρο 7.1 της ευρωπαϊκής οδηγίας προβλέπει το εξής: «Τα κράτη µέλη θεσπίζουν τα αναγκαία µέτρα ώστε να παρέχεται σε όλους τους εργαζοµένους ετήσια άδεια µετ’ αποδοχών διάρκειας τουλάχιστον τεσσάρων εβδοµάδων, σύµφωνα µε τους όρους που προβλέπουν οι εθνικές νοµοθεσίες ή/και πρακτικές για την απόκτηση του σχετικού δικαιώµατος και τη χορήγηση της άδειας».

Περαιτέρω, ιδιαίτερης αναφοράς πρεπει να τύχει και το άρθρο 7.2 της Ευρωπαϊκής Οδηγίας το οποίο αναφέρει το εξής σημαντικό: «Η ελάχιστη περίοδος ετήσιας άδειας µετ’ αποδοχών µπορεί να αντικαθίσταται από χρηµατική αποζηµίωση µόνον σε περίπτωση τερµατισµού της εργασιακής σχέσης». Επομένως δημιουργεί προϋπόθεση για την αξίωση αποζημίωσης εν σχέση με εκκρεμούσα ετήσια άδεια μετ’ απολαβών του εκάστοτε εργοδοτουμένου, όπως η εργασιακή σχέση έχει προηγουμένως τερματιστεί.

Όσο αφορά τη κυπριακή νομοθεσία, ο Νόμος 8/1967 και ειδικότερα το άρθρο  5 (1) το οποίο προβλέπει μεταξύ άλλων το εξής: «Η διάρκεια της αδείας εργοδοτουμένου όταν ούτος έχη εργασθή ουχί ολιγωτέρας των σαράντα οκτώ εβδομάδων εντός του έτους αδείας είναι είκοσι εργάσιμοι ημέραι εις περίπτωσιν εργοδοτουμένου έχοντος πενθήμερον εβδομάδα εργασίας και είκοσι τέσσερις εργάσιμοι ημέραι εις περίπτωσιν εργοδοτουμένου έχοντος εξαήμερον εβδομάδα εργασίας». Συνεπάγεται λοιπόν ότι ο έχων πενθήμερη εργασία δικαιούται τουλάχιστον 20 ημέρες άδεια μετ’ απολαβών και αντίστοιχα για εξαήμερη εργασία 24 ημέρες. Να σημειωθεί ότι ο Νόμος λειτουργεί περιοριστικά μόνο ως προς την ελάχιστη άδεια μετ’ απολαβών, εφόσον η εκάστοτε σύμβαση εργοδότησης δύναται να προνοεί περισσότερες ημέρες άδειας για τον εκάστοτε εργοδοτούμενο από ότι η παρούσα πρόνοια του Νόμου 8/1967.

Η συσσώρευση αδειών μετ’ απολαβών δύναται να θεσπίζεται μέσω της εκάστοτε σύμβασης εργοδότησης και σε εξαίρετες περιπτώσεις υπό την γενική πολιτική ενός εργοδότη. Αυτό διαφαίνεται και προνοείται ξεκάθαρα υπό το  άρθρο 7 (2) του νόμου Ν.8/1967 το οποίο προβλέπει το εξής: «Διά συμφωνίας μεταξύ του εργοδότου και του εργοδοτουμένου, αι άδειαι δυνατόν να συσσωρεύωνται μέχρις ανωτάτου ορίου ισουμένου προς την άδειαν εις την οποίαν ο εργοδοτούμενος δικαιούται ως προς δύο έτη». Ο Νόμος 8/1967 λειτουργεί περιοριστικά σε αυτή την πτυχή ως προς το ανώτατο όριο ταυτόχρονα όμως με το λεκτικό που χρησιμοποιείται αφήνεται να νοηθεί ότι η πρόνοια εναρμονίζεται με την εκάστοτε σύμβαση εργοδότησης και τον αριθμό αδειών που προβλέπονται υπό την σύμβαση, εξου και σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η συμπερίληψη σχετικών προνοιών στην εκάστοτε σύμβαση εργοδότησης.

Ευρωπαϊκή και Κυπριακή Νομολογία.

Ιδιαίτερα καθοδηγητικές επί του εν λόγω θέματος είναι οι αποφάσεις τόσο του Δικαστήριου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής θα αναφέρεται ως «ΔΕΕ») όσο και των κυπριακών Δικαστηριών οι οποίες αναλύουν το εν λόγω ζήτημα και παρέχουν χρήσιμες καθοδηγητικές αρχές. Πιο συγκεκριμένα, διαφωτιστικές επί του θέματος είναι οι συνεκδικαζόμενες ευρωπαϊκές υποθέσεις C‑350/06 και C‑520/06[1] οι οποίες έφτασαν ενώπιον του ΔΕΕ δυνάμει του άρθρου 234 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας[2] και του εργαλείου της προδικαστικής παραπομπής.  Ειδικότερα, στις εν λόγω υποθέσεις και πιο συγκεκριμένα στις αιτιολογικές σκέψεις 53 εώς 62, υπομνήσθηκε πως όταν λήγει η σχέση εργασίας, η ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών  εκ των πραγμάτων δεν μπορεί πλέον να ληφθεί. Ως εκ τούτου και για να μην αποκλείεται παντελώς, εξαιτίας της αδυναμίας αυτής, η απόλαυση του δικαιώματος αυτού από τον εργαζόμενο, έστω και σε χρηματική μορφή, το άρθρο 7, παράγραφος 2, της οδηγίας 2003/88 προβλέπει ότι ο εργαζόμενος δικαιούται χρηματική αποζημίωση σε περίπτωση τερματισμού της σχέσης εργασίας.

Ιδιαίτερα διαφωτιστική επί του θέματος είναι και η κυπριακή νομολογία και συγκεκριμένα οι υποθέσεις  ALISMAN  και ΦΥΤΩΡΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ[3] ΛΤΔ, καθώς και η απόφαση PUPELIS και MAYZUS INVESTMENT COMPANY LTD[4]. Ειδικότερα, όπως αναφέρθηκε στις εν λόγω υποθέσεις, η μόνη περίπτωση που ο εργοδοτούμενος δικαιούται σε πληρωμή για μη ληφθείσα ετήσια άδεια είναι όταν λήξει η εργασιακή σχέση του με τον εργοδότη του. Σ’ αυτήν την περίπτωση δικαιούται σε αποζημίωση που αντιστοιχεί στις ημέρες ετήσιας άδειας μετ´ απολαβών που εδικαιούτο και δεν έλαβε μέχρι τη μέρα που τερματίστηκε η εργασιακή σχέση του με τον εργοδότη του υπό την επιφύλαξη της πρόνοιας του άρθρου 7(2) του Ν.8/67. Δηλαδή δεν δικαιούται να πληρωθεί τις ετήσιες άδειες που δεν έλαβε όλα τα  έτη πριν την απόλυσή του εκτός αν αποδείξει ότι συμφώνησε με τον εργοδότη του ότι οι ετήσιες άδειες που δεν πήρε θα μεταφερθούν στα επόμενα έτη και θα συσσωρευτούν με ισχύοντα ανώτατο όριο πάντα το σύνολο της ετήσιας άδειας που δικαιούται για δύο (2) έτη ως ο σχετικός περιορισμός που θέτει η προαναφερθείσα νομοθεσία αλλά και με επιφύλαξη των προνοιών της σύμβασης εργοδότησης.

Καταληκτικά Σχόλια:

Με βάση τα όσα πιο πάνω αναφέρθηκαν, μπορούμε εύλογα να καταλήξουμε στα πιο κάτω χρήσιμα συμπεράσματα:

  1. Ένας εργοδότουμενος κατά τη διάρκεια της σχέσης απασχόλησης του δικαιούται την ετήσια μετ’ απολαβών άδεια, χωρίς να έχει το δικαίωμα και/ή την επιλογή για αποζημίωση για όσες ετήσιες ημέρες άδειας δεν έλαβε ενόσω διαρκεί η σχέση εργοδότησης του.
  • Ο εργοδότουμενος, κατόπιν συμφωνίας με τον εργοδότη του μπορεί να συσσωρεύσει την ετήσια άδεια του η οποία δεν μπορεί δυνάμει του σχετικού νόμου να υπερβαίνει την άδεια την οποία δικαιούται για τη χρονική περίοδο των δύο (2) ετών εργασίας.
  • Ένας εργοδοτούμενος δικαιούται να λάβει αποζημίωση αναφορικά με τις ετήσιες άδειες τις οποίες δεν έλαβε μόνο στη περίπτωση όπου η σχέση εργοδότησης του έχει τερματιστεί και δικαιούται όπως λάβει αποζημίωση για όσες ημέρες από την ετήσια άδεια του δεν έχει λάβει.  Ως εκ τούτου, μόνο στη περίπτωση όπου υπάρχει τερματισμός της εργασιακής σχέσης, ο εργοδοτούμενος δικαιούται όπως λάβει αποζημίωση μεταξύ άλλων για τη μη ληφθείσα ετήσια άδεια του.  
  • Ο αριθμός αδειών μετ’ απολαβών, επομένως και καταληκτικά, για τις οποίες ο εργοδοτούμενος δικαιούται να αξιώσει όπως λάβει ως αποζημίωση σε περίπτωση λήξης της εργασιακής του σχέσης, και νοουμένου ότι οι προϋποθέσεις όπως προαναφέρθηκαν πληρούνται, δεν μπορεί να υπερβαίνει τον αριθμό των αδειών τον οποίο δικαιούται βάση σύμβασης εργοδότησης και για μέγιστη περίοδο 2 (δύο) ετών.

Για περαιτέρω πληροφορίες και νομικά θέματα εργοδότησης μπορείτε να απευθυνθείτε στο info@landaslaw.com

Άρθρο από Μύρια Πορνάρη και Ανδρέας Πινδάρου


[1] Judgment of the Court (Grand Chamber) of 20 January 2009 – Gerhard Schultz-Hoff v Deutsche Rentenversicherung Bund (C-350/06) and Stringer and Others v Her Majesty’s Revenue and Customs (C-520/06) – Joined cases C-350/06 and C-520/06.

[2] Ειδικότερα, το Aρθρο 234 προβλέπει το εξής: « Το Δικαστήριο αποφαίνεται με προδικαστικές αποφάσεις: α) επί της ερμηνείας της παρούσας Συνθήκης, β) επί του κύρους και της ερμηνείας των πράξεων των οργάνων της Κοινότητας και της ΕΚΤ, γ) επί της ερμηνείας των καταστατικών των οργανισμών που ιδρύθηκαν με πράξη του Συμβουλίου, εφόσον το προβλέπουν τα εν λόγω καταστατικά.

Δικαστήριο κράτους μέλους, ενώπιον του οποίου ανακύπτει τέτοιο ζήτημα, δύναται, αν κρίνει ότι απόφαση επί του ζητήματος είναι αναγκαία για την έκδοση της δικής του απόφασης, να παραπέμψει το ζήτημα στο Δικαστήριο για να αποφανθεί επ’ αυτού.

Δικαστήριο κράτους μέλους, ενώπιον του οποίου ανακύπτει τέτοιο ζήτημα σε εκκρεμή υπόθεση και του οποίου οι αποφάσεις δεν υπόκεινται σε ένδικα μέσα του εσωτερικού δικαίου, οφείλει να παραπέμψει το ζήτημα στο Δικαστήριο».

[3] ALSIMAN άλλως SULAIMAN ν. ΦΥΤΩΡΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΛΤΔ, Αρ. Αίτησης: 388/15, 10/3/2022.

[4] PUPELIS ν. MAYZUS INVESTMENT COMPANY LTD πρώην UNITED WORLD CAPITAL LTD, Αρ. Αίτησης: 90/13, 21/3/2019

08
Dec2022

Announcement regarding Foreign Interest Companies

On the 30th of November 2022, the Council of Minsters approved the Amendment of the Policy for the Registration of Companies in the Register of Foreign Interest Companies.

The Decision modifies the eligibility criteria of foreign interest companies and specifically includes the criterion of a company’s obligation to prove an initial investment in the Republic of at least €200,000, which should be proven by presenting the appropriate certificates (supported by a Bank SWIFT or other similar document which proves a foreign direct investment by the ultimate beneficial owner, legally admitted to Cyprus from abroad).

The Decision enters into force on the 12th of December 2022

Read more on the link below:

Business Facilitation Unit – Registration of Companies with Foreign Interests | Business In Cyprus

25
Nov2022

Amendment to the Central Agency for the Equal Distribution of Burdens Law


Following the amendments of the above law, as publicised in the official government gazette on 18 November 2022, the levy of 0.4% which is imposed on the sale of immovable property as from 22 February 2021 when the original law was enacted, will be assessed and collected as follows: 

  • The said levy is charged on the sale of  immovable property, as this is defined in the Immovable Property (Tenure, Registration and Valuation) Law Cap.224, 
  • on the sale of shares of a company (that is not listed on a recognised Stock Exchange), that directly or indirectly holds immovable property, for which a general assessment value has been determined by the Department of Land and Surveys, with this levy being imposed on the last assessed value by the above Department, corresponding to the company shares that will be transferred by virtue of a sale.

NO SUCH LEVY will be imposed in the cases of a restructuring of a non-performing loan as defined in the Capital Gains Tax Law, a company reorganisation as defined in the Income Tax Law and a sale submitted to the Department of Land and Surveys or the Cyprus Registrar of Companies with a date of sale prior to 22 February 2021.

The responsibility of the assessement and collection of the above levy, lies with the Tax Commissioner, with the latter being entitled to take any legal action in order to collect any amount due as a civil debt.

However, the Tax Department, via an announcement issued on 21 November 2022, emphasizes that for cases concerning the period from 22/02/2021 until 18/11/2022, the Tax Commissioner intends to grant a reasonable time period for the settlement of the relevant obligation WITHOUT the imposition of interest and penalty charges. A related announcement will be issued at a later date and hence the public is urged NOT to rush to the Tax Department to arrange the settlement of obligations arising within the above mentioned period (22/02/2021 – 18/11/2022).

25
Nov2022

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΙΣΟΤΙΜΗΣ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΒΑΡΩΝ ΝΟΜΟ

Τέλος 0,4% για πωλήσεις ακινήτων
Εισπράττει το νέο τέλος ακινήτων του 0,4% το Τμήμα Φορολογίας
Θα δοθεί περίοδος χάριτος για πωλήσεις που έγιναν μεταξύ 22/02/2021 και
18/11/2022.
Το Τμήμα Φορολογίας ενημερώνει ότι σύμφωνα με τον περί του Κεντρικού Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών τροποποιητικό (Αρ. 2) Νόμο του
2022 (Ν172(I)/2022) με ημερομηνία δημοσίευσης 18/11/2022, ο Έφορος Φορολογίας είναι ο υπεύθυνος για την επιβολή και είσπραξη τέλους 0,4% για σκοπούς του Κεντρικού Φορέα Ισότιμης Κατανομής Βαρών.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, με βάση το νόμο, στις περιπτώσεις μεταβίβασης, δυνάμει πώλησης, ακίνητης ιδιοκτησίας ή και μετοχών εταιρείας, η οποία δεν είναι εισηγμένη σε οποιοδήποτε αναγνωρισμένο Χρηματιστήριο Αξιών και η οποία άμεσα ή έμμεσα είναι ιδιοκτήτρια ακίνητης ιδιοκτησίας, καταβάλλεται από τον πωλητή τέλος ύψους 0,4%, ως ακολούθως:
– για πώληση ακίνητης ιδιοκτησίας, επί του τιμήματος πώλησης
– για πώληση μετοχών εταιρείας, επί της τελευταίας εκτιμημένης, από το
Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας αξίας, της ακίνητης ιδιοκτησίας,
που αναλογεί στις μετοχές που πωλούνται.
Για σκοπούς εφαρμογής της σχετικής νομοθεσίας, το Τμήμα Φορολογίας έχει προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την επιβολή και είσπραξη του τέλους αυτού.
Τονίζεται ωστόσο ότι για υποθέσεις που αφορούν την περίοδο από
22/02/2021 (Ν.12(Ι)/2021) μέχρι 18/11/2022, ο Έφορος Φορολογίας προτίθεται να παραχωρήσει εύλογο χρονικό διάστημα για διευθέτηση της σχετικής υποχρέωσης χωρίς την επιβολή τόκων και χρηματικών επιβαρύνσεων. Σχετική ανακοίνωση θα εκδοθεί σε μεταγενέστερο χρόνο και προτρέπεται το κοινό να μην προστρέξει στα γραφεία του Τμήματος για διευθέτηση των υποχρεώσεων που προκύπτουν εντός της πιο πάνω περιόδου (22/02/2021 – 18/11/2022).

This website uses cookies to ensure you get the best experience on our website.
Accept